Het is weer raak, de economie schudt een beetje, recessie steekt de kop op, werkeloosheidscijfers fluctueren, nieuwe banen komen er niet genoeg bij, de inflatie wil maar niet zakken.. en er wordt maar steeds geroepen door deskundigen (old skool) dat de beleidsrente omlaag moet, onzin!
De beleidsrente is een lange termijn rente die een langzaam en dempend effect moet hebben op bewegingen in de economie, dus niet als rentewapen op korte termijn.
We hebben in de praktijk gezien dat het effect van het stapsgewijs snel verhogen van de beleidsrente als rentewapen tot wel 5% de inflatie als gevolg van de oorlog in Oekraïne extra heeft doen stijgen.
Bijkomend nadeel was dat er banken omvielen omdat die wel op de lange termijn (en rente) hadden ingezet en ineens moesten bijpassen. Hier werd dus aangetoond dat de beleidsrente echt een lange moet zijn. Zie ook mijn eerdere reactie op My-Moneymanager (2023).
De beleidsrente moet zich dus houden aan het vertraagd reageren op de markt en dus ook niet maandelijks stapsgewijs met veel punten omhoog…! Mijn voorstel is dat de beleidsrente zich wat meer moet loskoppelen van de dagelijkse economie en meer richten op het stabiel houden van de financiële met de inflatie als leidraad.
De beleidsrente moet m.i. schommelen tussen de 2,5 – 4,5 % waarbij de rentestappen jaarlijks niet hoger dat 1% mogen zijn. Op deze wijze worden alle korte termijn effecten er uitgefilterd en creëren we een stabiel beleid, waar banken en financiële instellingen voor langere tijd van uit kunnen gaan.
Dit geeft rust op de financiële markten en laten de vooral de korte termijn problematiek overlaten aan de bedrijven, banken en overheden zonder daar met ongewenste rentestappen de problemen vaak alleen maar te verergeren.
